Quintum imperium

 Quintum imperium.

(Homilia na sobotę V tygodnia Wielkiego Postu).

W Starym Testamencie słowo naród praktycznie rzecz jest używane tylko odnośnie Izraela. Reszta narodów, ludów to goje, poganie. Jest jeden wyjątek: ludzie którzy zbudowali Wieżę Babel. Oni stanowili jeden naród, chcieli dosięgnąć nieba, czyli postawić się w miejscu Boga, zostali więc ukarani pomieszaniem języków. Chcieli zdobyć Imię, aby się nie rozproszyli po całej ziemi. Imię-znak, które ma jednoczyć. To imię sięgające nieba nasuwa skojarzenia z deifikacją państwa. Wiemy z dziejów, że praktycznie każdy władca imperium czyni siebie bogiem - przypadłość Wschodu. Wcześniej, gdy Bóg błogosławił Noego i jego potomstwo, nakazał ludziom rozproszyć się i naznaczył ludom pewne obszary do zamieszkania, ci zaś jak widać, zlekceważyli nakaz. Zasadniczo Bóg nie lubi imperiów (poza swoim własnym), więc zniszczył pierwszy Babilon.

Mimo że, zniszczony przez Boga, ów Babilon odradza się nieustannie w dziejach świata. W Księdze Daniela w 2 rozdziale jest nam dany opis i wyjaśnienie snu króla Nabuchodonozora o czterech imperiach, które następują po sobie (czyli kolos na glinianych nogach). Różnie się identyfikuje te poszczególne imperia. Najczęściej mówi się o: Babilonii, Medii, Persji, imperium Aleksandra Wielkiego i jego dziedzicach. Więcej o Babilonie mówi oczywiście Apokalipsa (rozdziały: Ap 13 oraz 17 i 18).

W dzisiejszej ewangelii arcykapłan żydowski zapowiada śmierć Jezusa Chrystusa, który nie tylko odda życie za naród wybrany. Izrael w tym okresie składał się wyłącznie z tych pokoleń, które zamieszkiwały królestwo Judy. Reszta rozproszyła się po podboju przez Asyrię. Królestwo Judy było już tylko cieniem dawnego Izraela czasów Dawida i Salomona. Ewangelista Jan zapowiedział narodziny Nowego Izraela, który jest opisany w Wieczerniku (moment Zesłania Ducha Świętego), Liście do Rzymian Św. Pawła i Apokalipsie. Św. Jan zapisał, że Jezus ma umrzeć “nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno”. Tak tworzy się nowy naród, który w Kościele ma już swój zaczyn. Nowy Izrael będzie doskonałym Narodem, Narodem, który obejmie wszystkie narody. Jak mówi św. Paweł: “Jeżeli należycie do Chrystusa jesteście potomkami Abrahama” (Ga 3,29).

Czas panowania mesjasza jest opisany tak: “Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość,  i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie. Będzie panował od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi. Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie,  wszystkie narody będą mu służyły”. Jak widać w Psalmie 72 oraz w Księdze Izajasza, przyszły naród jest złożony z przedstawicieli wszystkich potomków Noego: Sema, Chama i Jafeta. Naród-Królestwo, które zbuduje Jezus będzie wieczne: “W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na z a w s z e” (Dn 2, 44).